در این سلسله مقالات قصد داریم آمادگیهای لازم را برای سازمانها در خصوص ممیزی ارائه دهیم. به همین منظور صدور گواهینامه ایزو را در 3 فاز پیش از ممیزی، حین ممیزی و پس از ممیزی بررسی می کنیم.
در فاز پس از ممیزی صدور گواهینامه ایزو، احتمال رخ دادن شرایطی وجود دارد که در این مطلب به آن ها می پردازیم. پس از پایان فرایند ممیزی صدور گواهینامه ایزو، چند حالت ممکن است رخ داده باشد:
- حالت اول آن است که سازمان بدون هیچ عدم انطباقی فرایند ممیزی را با موفقیت پشت سر بگذارد که در این حالت تیم ممیزی سازمان را جهت صدور گواهینامه ایزو واجد شرایط دانسته و به شرکت CB جهت صدور گواهینامه ایزو توصیه می کند.
- حالت دوم آن است که ممیزی با چند عدم انطباق minor همراه باشد. این عدم انطباق ها زمانی رخ می دهد که تنها بخشی از یک بند استاندارد اجرا نشده باشد. در این حالت به تشخیص سرممیز، زمانی جهت رفع عدم انطباق های مشاهده شده به سازمان اعلام می شود و سازمان موظف است پس از پایان زمان تعیین شده سوابق و شواهدی را دال بر رفع عدم انطباق به CB ارائه دهد تا جهت صدور گواهینامه ایزو معرفی گردد. تصمیم دیگر سرممیز می تواند این باشد که سازمان را جهت صدور گواهینامه ایزو توصیه نموده و رفع این عدم انطباق های جزئی را در ممیزی مراقبتی سال آینده پیگیری کند.
- حالت سوم آن است که ممیزی با یک یا چند عدم انطباق major همراه باشد. این عدم انطباق ها زمانی رخ می دهد که یک بند استاندارد به طور کامل مورد توجه قرار نگرفته و یا چند عدم انطباق minor به صورت مکرر در سازمان دیده شده باشد. در این موارد دو حالت ممکن است رخ دهد. در حالت اول سازمان مجبور به ممیزی پیگری یا FOLLOW UP می شود. در ممیزی پیگری تیم ممیزی صرفا به دنبال رفع عدم انطباق های مشاهده شده هستند و سیستم را به طور کامل ممیزی نمی کنند و در صورت رفع عدم انطباق های اعلام شده، سازمان جهت صدور گواهینامه ایزو معرفی می گردد. در حالت دوم سازمان محبور به ممیزی مجدد یا RE AUDIT می شود. در این حالت کل سیستم مجددا از ابتدا مورد ممیزی قرار می گیرد.